Сказка о подмененной в бане девушке

Smieloi briha

ОН ennen sie yhtes hierus taloin poigu. H?i ei varannuh nimid?. Hot’a i sih aigah rahvas molittih jumaloa i uskottih tiedoiniekkoi, i rahvas sanottih, ?to on mec?s kamu, j?rvil?is – vedehiesty. A h?i ei uskonnuh nimid?. Yhtel aigoa talvel, j?lles Rastavua, Sv’atkien aigah ollas bes’odas i l?ht?y heil pagin, ken mid? vamau, ken mid? ei vama. A t?m? briha, taloin poigu, nouzou seizoi i sanou kaikile:

– Min? en vama nimid?. Ei go le nimid? varattavua.

Sit h?nen kel iskiet?h kihlat viinu butilkois. ?anottih: voinet tuvva kylysp?i kiven t?h bes’odah, siit butilkan viinua. A h?i oh viinah ohottu. A h?i sanou:

– Menge? tuogoa viinat! – i re?diu: puolen butilkoa juon l?htijes, a toizen juon tuldui.

Muga i loaitah. Viinat tuodih. H?i ottau, puolen butilkua valoau stauccazeh, sen juou, a dostali puoli ji?y stolale i l?ht?y ylen hroabro. Kylyh meny?. Vai tahtou p?cisp?i kiven ottoa da ie?reh l?htie, drug hanele tarttuu k?deh mene tiije ken i pid?y. H?i kiskou, kiskou k?tty, ga ei voi pi?sti?. Sit h?i ji?viu paginan, sanou:

– Ken olet? Pi?st? k?zi i?re hyv?zil.

A h?nele vastatah, otviitoiccou:

– Silloi pi?st?n k?in, ku ottanet minuu mucoikse.

A h?i ei tiije mid? sanuo, duumaiccou: “En tiije mid? ruaduo”. J?llicel sanou:

– Pi?st? vai k?zi, otan, ole ken tahto.

Jo h?i p?ll?styi. Nu sen h?i kuulou, ?to pagizou naizen i?neh. Sille brihale sanou:

– Huomei eht?l tulgua ristikanzan kel i tuogua naizen sovat.

A h?i uskaldi, sanou:

– Hyv?, pi?st? vai k?zi, tulemmo.

H?i men?y bes’odah, kiven ved?y. Stolale heitt?y, dostalin butilkan t?m?n juou, hot’ h?i hmaldui, a vessel?ynyh ei, istuu pahas mieles. Bes’odasp?i l?htieh kai ie?res I h?i men?y kotih, vier?y muate. Unis h?nel ozuttahes se naine i sanou:

– ?l? kielasta, huomei eht?l tule ristiz?n kel minuu ottamah, a jesli et tule, siit hyvi? sinulle ei rodie.

Ah?i neccih naizeh кассой, I h?nele muga ponraaviheze, mostu nikuz h?i ei n?hnyh luavukastunnastu nikus… Jo havaccuu maguamasp?i i duumaiccou: “Nengoine vai olis, ottazin mucoikse, anna olis hot’ ken”… Tulou huondes valgei, h?i nouzou cuajun juou nikelle nimid? ei virkka. L?nt?y ristiz?hly? k?ym?h, a kodipereh smekniittih: navemo l?ht?y kodzile i rubieu naimah. No vai sit? ei tiet?, kus rubieu. Men?y ristiz?hly?, objasniu t?m?n dielon, kui

oli. A ristiz? sanou:

– Ku muga on, ottua pid?y, ristin poigu, olgah ken tahto.

Nu h?i ku oli aino poigu, dengue h?nel oli, ostau naizien sovat pi?s da j?lgoih sah. Tulou ehty tossu p?iv?n, coassuu kymmenen aigu i l?htiet?h ristiz?n kel. Menn?h sih kylyh. Ristiz?n uksen avuau i kyzyy:

– Ongo ked? ti??

Vastah otvietoiccou:

– On. – Naizen i?enel i kyzyy: – Toittogo sovat?

A ristiz?h sanou:

– Toimo.

– Pangua sovat lavvoin n’okale, a i?e mengi? j?rilleh sencoih kodvazekse.

Hy? mygai ruattih. Sovat pandih lavvoille, a i?e mendih sencoile. Kuultah

a ylen ?ij?l lommahtiheze. Kodvaine aigua proidiu, rubei kuccumah j?rilleh isanou:

– Suagua nyg?i tuli.

Tuli ku suajah, briha kacahtiheze i ylen ?ij?l mieldyi, juuri on moine, miittuman h?in n?gi unis. A i?e duumaiccou: “Olgah ken tahto, a yksikai otan mucoikse. Svoad’bo piet?h i kai hieru divuij?heze kus h?i nengoman mucoin l?ydi laukkahan i coman. Ruvetah el?m?h, nu h?i mid? vai k?ih ei ottane, joga sijan luadiu. Tulou ennevahnalline pyh?lasku. Ruvettih ajamah, toizet v?vyt vereksel nainnut naindu sijoih gostih, h?nele pahamieles. Duumaiccou: “Olin briha taloin poigu, liz?kse aino poigu, en olluh suuh syltt?vyy, nu naizih puutuin aiga kohtah. Kaco, muut pahembat minuu kaikkin kengo kunna ajetah gostih, a min? kunna ajan? Kylyh?”

Mucoi dogadi, ?to h?i on pahas mieles i h?nel kyzyy:

– Mid?bo olet sin? nenga suuttunuh? Vai on miitttuine sinul pahamieli hengel?

A h?i ennep?i pucciiheze: eule nimid?, eule nimid?. A sit j?llicele i priznaicciheze, a vot sid? duumaicen.

– Kaco, minun dovarisat, kudamat oldih daze pahembat, ajetah kaikin gostih, a kunnabo my? sinunkel ajammo, armahazeni, vai kylyh l?htemm??

A mucoi vastah otvietoiccou:

– On velli kunna ajua, v?h?st? hebo, nu tokko ohjaksii ?l? pane.

A hebo oli ravei heile i ribei h?i duumaicemah: “Enne en varannuh nimid?, nu pid?y oppie t?m? kerdu mucoin sanojen my? luadie”. H?i hevon vall?stau, mucoi sil aigua men?y hevon pihale laskou dai i?e selgieu sil kodvastu. Istutaheze korjah, Mucoi hebuu gu pletil n?ukkuau. Hebu tembuau t?ytty nelTuu i juuksou mene tiije mis hierus pi?lici. Er?h?s hierus ajettih, vai hieru loppiiheze i zavodii kuuluo r?vy, eigo ole zviirin, eigo ole ziivatan, eigo ole ziivatan, a on mene tiij? min. Hy? ajetah, r?vy l?hen?y min aigua Kacotah: rubei n?gym?h hieru. Hebo juuksou ylici hierun. Kacotah: on suuri kodi kahtu jatuazua, se on opseittu da kruasittu. Sen koin pihale azetui hebo. Yl?h?n elet?h i?e koin iz?nd?t da em?nd?t, a alahan kuuluuu se i?ni. Iz?ndy vai dogadii: azetui pihale heboo, tulou heidy vastuamah hyv?s mieles i duumaicou: jo kaheksatostu vuottu niked? heil ei k?ynyh, a mit rahvahii nyg?i n?m? tuldih.

Hevon h?i kabrasti, iccied?h heidy pertih otti i rubei gostittamah, a mucoi t?m? kyzyy:

– Mibo t?m? teile alahan ravizou?

A em?ndy sanou:

– Oi, armahazeni, oli mil lapsi-tyt?r, ylen oli coma i lapsi zdoroovoi, vuvven my? handy kazvatimmo, a sit en tiije mi rodih. H?i peremeniheze i rodih mene tiije mi. Sit aijassah on jo kaheksatostu vuottu, eigo kazva, eigo kuole, ainos vai i?ndy laskou. Ennep?i vie opimmo spruavie, nimid? ei viidinuh, a nyg?i lykk?imm? handy k?tky?h I virukkah sie, ei go h?i hot’ viluh kylm? da ni n?lgah ei kuole. Sid? peri? heitettih rahvas k?yndy, kaikin varatah h?nen i?ndy.

A t?m? mucoi sanou:

– Ettogo ty? handy minul ozuttas. Min? kaccozin, mi h?i on.

A em?ndy sanou:

– Ga voit jo tuada ozuttua, onnuako ei pahene pahembakse t?d?.

Sit hy? l?htiettih kaikin nell?i alahakse. Men?y t?m? mucoi k?tky?nluo. Zuavesin avuau, sen sie hvattiu hurual k?il i lykki?y sell?n tuakse, lattiele pakkuu huabaine halgo. I ravu perttis loppih. A sit mucoi rubei pagizemah t?lle em?nd?le:

– Vot, – sanou, – ty? icces ukonkel k?vyitt? kylyh. I sen p?iv?n ty? olitto tuskevuksis toine tizen pi?le. Teij?n lapsi k?tky?s kolme kerdua hirnui, a ty? nikudai nimid? etto virkkanuh, Teij?n lapsen otti kylyn akku, a sij?h pani huabazen hallon. Sid? ty? t?h aigassah liikutitto. A teij?n tyt?r olen min?, a t?m? mies on minun ukko. H?i minuu pi?sti kylyn akal kais.

Sit ku nostih uvvessah yl?h?kse, luaittih gostbis’s’u kaikele sel’soviitale. Gostitettih ken vai pi?dyi siirici proidimas. Daze min? pi?vyin sil pruazniekal. Minule annettih doroga viihti viinua da butikku kringelii zakuskakse.