Ад аўтара

Перадаю ў рукі чытачоў яшчэ адзін сьціплы зборнік рэлігійных гутарак. Гэтак, як і ў папярэднім, азагалоўленым „Праўда вас вызваліць”, у ім сабраны некалькі дзясяткаў тэкстаў на самыя розныя тэмы, якія зьявіліся на працягу некалькіх гадоў. Гэта, па-першае, каментарыі на тэму 10-ці запаветаў, якія, на маю думку, заўсёды актуальныя, якія быццам-бы ведаем, але нагадваць іх трэба бясконца. Ёсьць гутаркі на тэмы евангельскіх нядзельных чытаньняў і, нарэшце, спроба адказаць на некаторыя спрэчныя або супярэчлівыя пытаньні, якія ўзьнікаюць перад вернікамі. Некаторыя гутаркі ў падобным варыянце прагучэлі з царкоўных амвонаў, іншыя — у эфіры беларускай службы Радыё Свабода. Ужо некалькі гадоў ня маю магчымасьці прамаўляць у храме, але суцяшэньне знаходжу ў словах Апостала: „Нішто ня можа нас адлучыць ад любові Божае, што ў Хрысьце Ісусе” (Рым. 8, 39). Ніхто ня можа забараніць маліцца, чытаць, думаць, разважаць і нават гаварыць, калі толькі гэта ня ерась і ня шкоднае, і калі існуе ўнутраная патрэба падзяліцца сваімі думкамі. У мяне такая ўнутраная патрэба заўсёды была. „Ад паўнаты сэрца гавораць вусны” (Мацьв. 12, 34). Калі зьяўляецца сумнеў адносна мэтазгоднасьці гэтай працы, прыгадваю павучэньне Апостала ягонаму вучню Цімафею: „Няхай ніхто не пагарджае маладосьцяй тваёй... прапаведуй Слова, настойвай у пару і не ў пару, дакарай, пагражай, умаляй з усякай доўгацярплівасьцяй і навучаньнем.... уваходзь у сябе і ў навуку, трывай у гэтым, бо гэтак робячы і сябе збавіш, і тых, хто слухаюць цябе” (2 Цім. 4, 2).

Кожны фрагмэнт Сьвятога Пісаньня вядомы і пракаментаваны.

Мы ведаем вялікую колькасьць евангельскіх сюжэтаў і фразаў, але варта да гэтага вяртацца, бо яно сапраўды „карыснае дзеля навукі, дзеля дакору, дзеля папраўленьня, дзеля ўзгадаваньня ў праведнасьці” (2 Цім. 3, 15). Гэтае „ўзгадаваньне”— працэс, які працягваецца ўсё жыцьцё.

Калі зьмешчаныя ў гэтай кніжцы думкі знойдуць станоўчы водгук прынамсі ў адным сэрцы, зборнік выканае сваё заданьне.

а. Канстанцін Бандарук